Colgante de tres corpos en diminución, unidos por intercorpos con pasador laminar, e cunha lingüeta vertical de suspensión no reverso do primeiro corpo. O corpo superior ten forma de 3/4 de círculo e está formado por fíos de prata debuxando pétalos alongados que rematan no borde en pequenas flores de botón central e pétalos de filigrana; o central é en forma de lazo e o inferior de forma triangular, ambos formados por láminas de prata domeadas en volutas. Os tres corpos levan casquete semiesférico central en resalte, adornado cunha flor de botón central e pétalos de filigrana. Van adornados con pequenas flores de filigrana formando unha fila no borde do corpo superior e salpicadas nos corpos restantes. Os remates superior e inferior do colgante levan unha flor de 5 e 6 pétalos calados respectivamente, con flor de filigrana no centro.
Fraguas, N. (2014): As xoias e o seu reflexo. Pontevedra: Museo de Pontevedra Martínez Vilanova, F. (2011): A ourivería tradicional en Galicia. Pontevedra: Deputación Provincial Fernández González, Mª del R. (2009) Ourivería civil. En Xoias tradicionais do Museo Provincial de Lugo, vol. 2. Lugo: Deputación Provincial Abreu, A.A. (2008): Visita á Galiza do ouro que adorna a mulher vianense. Viana do Castelo: Câmara Municipal
O nome máis empregado polas informantes e xente de máis idade é o de ADEREZO entendido como conxunto que forman o par de pendentes e o colgante sobre o peito. Aínda que o termo SAPO procede do folclore, segue a ser a verba que mellor identifica estas pezas. Esta acepción non aparece recollida no DRAG. No Val de Vea, na Estrada, denomínase a esta xoia CRUCETA, independentemente da súa forma
Modificar datos
¿Te gustan las cookies? 🍪 Nosotros usamos cookies para asegurarnos que tienes una mejor experiencia en nuestro sitio web. Leer más